Caland Dead: ศิลปินเลบานอนชื่อดังเสียชีวิตที่ 88มุมมองการติดตั้งการแสดงของ Huguette Caland ที่ Tate St. Ivesทททคาลันด์เกิดในปี พ.ศ. 2474 ในกรุงเบรุตถึงเมืองเบชารา เอล คูรี ซึ่งต่อมาได้กลายเป็นประธานาธิบดีของเลบานอนในปี พ.ศ. 2486 ซึ่งเป็นปีเดียวกับที่ประเทศประกาศเอกราชจากฝรั่งเศส Caland สร้างความขัดแย้งในครอบครัวของเธอเมื่อเธอตัดสินใจเมื่ออายุ 12 ปีว่าเธอกำลังจะแต่งงานกับ
Paul Caland ซึ่งเกี่ยวข้องกับผู้ก่อตั้ง L’Orient
สิ่งพิมพ์ฝรั่งเศสและถูกมองว่าเป็นผู้ล่าอาณานิคมเพราะเขามาจากประเทศที่เคยใช้อำนาจควบคุมมาก่อน มากกว่าเลบานอน ไม่ถึงทศวรรษต่อมา ทั้งสองแต่งงานกัน แม้ว่า Huguette จะมีคู่ชีวิตหลายคนในช่วงหลายปีที่ผ่านมา รวมถึง George Apostu ประติมากรชาวโรมาเนียในปี 1964 ซึ่งเป็นปีที่พ่อของเธอเสียชีวิต Caland ได้สร้างภาพวาดชิ้นแรกของเธอ เธอลงทะเบียนเรียนในโปรแกรมศิลปะที่ American
University of Beirut และเมื่ออายุได้ 33 ปี เธอก็เริ่มมีอาชีพ
เป็นศิลปิน หลายปีต่อมา ในปี 1970 เธอทิ้งลูกๆ ไว้เบื้องหลังและไปปารีสเพื่อฝึกฝนศิลปะต่อ แม้ว่าทัศนคติของชาวฝรั่งเศสจะมีความเสรีทางเพศมากกว่า แต่ผลงานของเธอส่วนใหญ่ได้รับคำวิจารณ์เชิงลบจากนักวิจารณ์ในเวลานั้นCaland ย้ายถิ่นฐานอีกครั้งในปี 1987 ไปยังเวนิส แคลิฟอร์เนีย ซึ่งเธอกลายเป็นสมาชิกของชุมชนศิลปะที่มีชีวิตชีวา ด้วยความช่วยเหลือจากศิลปินผู้ล่วงลับ เอ็ด โมเสส เธอสามารถ
ซื้อทรัพย์สินจากจิตรกร แซม ฟรานซิส ซึ่งอนุญาตให้ซื้อ
จากเตียงมรณะของเขา ต่อมาโมเสสกลายเป็นเพื่อนที่ดีของเธอ และเธอได้แลกเปลี่ยนงานกับแนนซี รูบินส์ แม้จะมีความสัมพันธ์ที่ดี แต่งานของ Caland ก็ดำเนินไปอย่างยิ่งใหญ่โดยไม่ได้รับการยอมรับจากพิพิธภัณฑ์และหอศิลป์ Brigitte ลูกสาวของเธอเคยบอกชาวนิวยอร์กว่าตัวแทนจำหน่าย “ไม่เคยทำตามขั้นตอนสิบขั้นตอนในการมาดูงานศิลปะ”Huguette Caland, ‘Paranthèse II,’ 1971Huguette Caland,
Parenthèse II (วงเล็บ II), 1971เอื้อเฟื้อศิลปินในช่วงไม่กี่ปี
ที่ผ่านมา ผลงานของ Caland ได้รับการจัดแสดงอย่างกว้างขวางในสถาบันต่างๆ ทั่วโลก การปรากฏตัวครั้งสำคัญครั้งแรกของเธอในรอบสองปีเกิดขึ้นในปี 2014 หนึ่งปีหลังจากที่เธอย้ายกลับไปเบรุตเพื่ออยู่กับสามีที่ป่วยของเธอ เมื่องานของเธอได้แสดงในงาน Prospect New Orleans ไตรปี ชุดผลงานสำคัญทุกสองปีตามมาสำหรับเธอ ผลงานของคาลันด์เป็นหนึ่งในผลงานที่ได้รับการยกย่องอย่างกว้างขวาง
ที่สุดในงาน Made in LA ฉบับปี 2016 ของพิพิธภัณฑ์
Hammer และรวมอยู่ในนิทรรศการหลักที่จัดโดย Christine Macel ในงาน Venice Biennale ปี 2017 กาฟตันและภาพวาดของ Caland ยังจัดแสดงในงาน Sharjah Biennial ปี 2018 อีกด้วย ในปี 2020 เธอจะจัดนิทรรศการสถาบันหลักครั้งแรกในอเมริกาที่ Drawing Center ในนิวยอร์กแม้ว่างานของ Caland จะไม่ค่อยชัดเจนนักสำหรับส่วนที่ดีขึ้นในอาชีพการงานของเธอ แต่ก็ไม่ยากที่จะเข้าใจว่าทำไมมันถึง
