ปริศนาลึกลับ

ในช่วงทศวรรษ 1970 นักธรณีวิทยารู้ดีเกี่ยวกับองค์ประกอบพื้นผิวของลังและขนาดทั่วไป หัวใจของทวีปคิดเป็นพื้นที่น้อยกว่าครึ่งหนึ่งของพื้นที่แห้งแล้งของโลก คอลเล็กชันของลังไม้เรียกว่าโล่ (หรือถ้าปกคลุมด้วยตะกอนบาง ๆ แพลตฟอร์ม) ตัวอย่างเช่น โล่ที่ครอบคลุมพื้นที่ส่วนใหญ่ของอเมริกาเหนือ เป็นกลุ่มของหน่วยขนาดเล็กที่มีชื่อเช่น Slave, Sask, Rae, Churchill และ Superior craton รากฐานของหินเหล่านี้ทำจาก gneiss และหินแปรอื่น ๆ ที่มีโครงสร้างแร่ได้รับการอบที่ลึกและยาวนานในอุณหภูมิสูงและความดันใต้ดินได้ดี

ลังไม้แบนเนื่องจากการกัดเซาะทำให้หินห่างออกไปหลายไมล์ 

บางส่วนเป็นผาสูงตระหง่าน “เรากำลังยืนอยู่ท่ามกลางรากของภูเขาเมื่อเราไปถึงภายในของแคนาดา” จอร์แดนกล่าว

Cratons เช่นเดียวกับ Kratos ของชาวกรีกมีความแข็งแรง ใต้เปลือกโลกแข็งซึ่งเป็นชั้นของโลกที่มีเปลือกโลกและส่วนบนของเสื้อคลุมและแตกออกเป็นแผ่นเปลือกโลก – ก้อนหินยืดหยุ่นร้อน การพลิกกลับอย่างช้าๆ ในภูมิภาคที่เรียกว่าแอสทีโนสเฟียร์ อาจกลืนกินเปลือกโลกที่มีมูลค่ามหาศาลของมหาสมุทรทั้งหมด แต่แทบจะไม่ได้แตะต้องลังส่วนใหญ่เลย

ในทศวรรษที่ 1960 การหักเหและการเปลี่ยนแปลงของคลื่นแผ่นดินไหวทำให้เห็นชัดเจนว่ากล่องเหลี่ยมนั้นลึกเกินไป พวกเขามีรากหรือกระดูกงูยาวอย่างน้อย 160 ถึง 320 กิโลเมตรและบางส่วนรวมถึงจอร์แดนพูดมากกว่านั้น เมื่อเทียบกับรัศมี 6,300 กิโลเมตรของโลกแล้ว เปลือกแอปเปิลมีลักษณะผิดปกติเล็กน้อย แต่ความแตกต่างในเชิงลึกยังคงมีนัยสำคัญ

ลังไม้โดยทั่วไปจะมีความหนาเป็นสองหรือสามเท่าของเปลือกโลกในมหาสมุทร แม้แต่เทือกเขาอย่างเทือกเขาหิมาลัยก็ตั้งอยู่บนหินที่บางกว่าที่ราบต่ำ ในขณะที่แอสทีโนสเฟียร์ซึ่งราก cratonic ขยายออกไปอาจฟังดูเหมือนเป็นกลิ่นที่นิ้วเท้าจุ่มลงไป แต่ก็ไม่ใช่ Norm Sleep 

นักธรณีฟิสิกส์จากมหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ดกล่าวว่า “ถ้าคุณหยิบชิ้นส่วนที่ร้อนของชั้นบรรยากาศแอสเทโนสเฟียร์ 

(ที่มีถุงมือฉนวนหนา) ขึ้นมา มันจะแข็งกว่าเหล็กกล้า การที่ cratons มีชีวิตรอดจากยุคสมัยนั้นเป็นเรื่องที่เข้าใจยาก และสำหรับหลายๆ คนก็ยังคงเป็นเช่นนั้น

Cratons เย็นเป็นคำที่สัมพันธ์กัน ลงไปในถ้ำลึก 240 กิโลเมตร และก้อนหิน ในขณะที่ไม่มีที่ไหนใกล้หลอมเหลว ร้อนมากมาย — อาจจะเป็น 1,300 องศาเซลเซียส แต่เราต้องลงไปเพียงครึ่งเดียวหรือน้อยกว่าเพื่อค้นหาหินที่ร้อนมากภายใต้พื้นมหาสมุทร (หรือแม้แต่บริเวณที่เปลือกโลกใหม่ก่อตัวขึ้นในกลุ่มเกาะภูเขาไฟ

เพชรที่ดึงออกมาจากลังแสดงว่ามันเก่า อัญมณีเหล่านี้ก่อตัวขึ้นลึกลงไปในกล่องที่ฝังอยู่ในหินที่เรียกว่าเพอริโดไทต์ การปะทุของภูเขาไฟที่เคลื่อนตัวเร็วจะแทงทะลุกล่อง ลากชิ้นส่วนของเพอริโดไทต์ที่ประดับด้วยเพชรจากผนังของท่อร้อยสายแล้วพ่นมัน พร้อมด้วยเถ้าและสารตกค้าง ข้ามพื้นผิว เป็นเวลาหลายทศวรรษ การวิเคราะห์ทางธรณีวิทยาของไอโซโทปกัมมันตภาพรังสีที่สลายตัวในอัญมณีและในหินที่เป็นแหล่งกำเนิดของพวกมันได้แสดงให้เห็นว่าแทบทุกอันในตู้โชว์ของอัญมณีนั้นมีอายุมากกว่า 2 พันล้านปี และบางครั้งก็มีอายุมากกว่า 3 พันล้านปี

อายุของเพชรทำให้เกิดการกำเนิดของลังหลายอันในช่วงยุคที่เรียกว่า Archean เมื่อ 2.5 พันล้านปีก่อนและมากกว่านั้น บางคนอาจย้อนเวลากลับไปได้เกือบ 4 พันล้านปี เพียงครึ่งพันล้านปีหลังจากการเกิดของโลก การปรากฏตัวของ cratons มากขึ้นดูเหมือนว่าจะหายไปในช่วง Proterozoic eon ซึ่งกินเวลาจนถึงประมาณ 540 ล้านปีก่อน หลังจากนั้น ทวีปต่างๆ ก็เติบโตขึ้นด้วยการสะสมของเปลือกโลกใหม่และบางลง ยืดหยุ่นมากขึ้น (และก่อตัวเป็นภูเขา)

แนะนำ : รีวิวเครื่องใช้ไฟฟ้า | รีวิวอาหารญี่ปุ่น| รีวิวที่เที่ยว | ดาราเอวี